Η ηγεσία δεν είναι απλώς μια θέση. Είναι μια διαρκής πρόκληση. Όλοι μας έχουμε συναντήσει καλούς ηγέτες, ανθρώπους που εμπνέουν σεβασμό, επικοινωνούν με σαφήνεια και οδηγούν την ομάδα τους προς τους στόχους. Τι είναι όμως αυτό που κάνει έναν ηγέτη πραγματικά εξαιρετικό; Η διαφορά δεν βρίσκεται στις βασικές δεξιότητες. Βρίσκεται στον τρόπο που βλέπει τον κόσμο, τον εαυτό του και την ομάδα του.
Ο Marshall Goldsmith στο βιβλίο του What Got You Here, Won’t Get You There εκφράζει μια ανατρεπτική άποψη που πολλοί αποφεύγουν: όσα σε έφεραν εδώ, δεν αρκούν για να σε πάνε παραπέρα. Η επιτυχία, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της εξέλιξης. Οι συνήθειες που μας βοήθησαν να πετύχουμε μπορεί να γίνουν τα βαρίδια που μας κρατούν στάσιμους. Όσο πιο πετυχημένος είναι κάποιος, συνήθως τα περισσότερα βαρίδια είναι συμπεριφοράς και όχι τόσο δεξιοτήτων.
Οι εξαιρετικοί ηγέτες το καταλαβαίνουν αυτό. Δεν επαναπαύονται στις δάφνες τους. Ξέρουν ότι η ηγεσία απαιτεί συνεχή αλλαγή και προσαρμογή. Αναρωτιούνται: “Τι χρειάζεται τώρα η ομάδα μου;” και “Ποιος πρέπει να γίνω εγώ για να τους στηρίξω;”. Έχουν την ωριμότητα να παραδεχτούν ότι δεν τα ξέρουν όλα. Ότι δεν χρειάζεται να είναι πάντα σωστοί.
Δεν λειτουργούν από θέση εξουσίας. Αντίθετα, δημιουργούν έναν χώρο όπου η ομάδα τους νιώθει δυνατή, εμπνευσμένη και ελεύθερη να δοκιμάσει νέα πράγματα. Δεν κρατούν το τιμόνι σφιχτά – το μοιράζονται. Και εδώ βρίσκεται η μεγάλη τους δύναμη: Δεν φοβούνται να αφήσουν τον έλεγχο.
Ένας εξαιρετικός ηγέτης ξέρει να ακούει, αλλά ξέρει και να ακούει τον εαυτό του. Δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα τις δικές του αδυναμίες. Επενδύει στην αυτογνωσία, γιατί ξέρει ότι η μεγαλύτερη μάχη της ηγεσίας είναι εσωτερική.
Η διαφορά ανάμεσα σε έναν καλό και έναν εξαιρετικό ηγέτη δεν είναι τελικά στις δεξιότητες, αλλά στη φιλοσοφία. Ο εξαιρετικός ηγέτης δεν είναι απλώς ένας διαχειριστής στόχων. Είναι ένας δημιουργός οράματος, ένας καθοδηγητής που εμπνέει εμπιστοσύνη και ανοίγει δρόμους, ακόμα κι όταν το μονοπάτι δεν είναι ξεκάθαρο.
Θέλει θάρρος να γίνεις εξαιρετικός. Θέλει ταπεινότητα να αποδεχτείς ότι πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση. Και θέλει όραμα να καταλάβεις ότι ηγέτης δεν γίνεσαι για σένα, αλλά για να κάνεις τους άλλους καλύτερους. Είσαι έτοιμος;
Comments